ซียาฮายาขึ้นชกมวยสากลอาชีพครั้งแรกเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2534 ชนะน็อคอาร์เนล บาโรตีโญ ยก 5 ที่อินโดนีเซีย จากนั้นเดินทางมากนอกรอบในประเทศไทยเมื่อ พ.ศ. 2537 แพ้น็อคฉัตรชัย สาสกุล ยก 5 และได้มีโอกาสชิงแชมป์โลก WBA รุ่นจูเนียร์แบนตัมเวท เมื่อ 10 พฤศจิกายน พ.ศ. 2539 แพ้น็อคหยกไท ศิษย์ อ. ยก 2 และได้ชิงแชมป์ PABA รุ่นจูเนียร์แบนตัมเวทเมื่อ 12 มกราคม พ.ศ. 2540 แพ้คะแนนหนึ่งอุบล ศิษย์เลิศชัย และได้ชิงแชมป์ OPBF รุ่นซูเปอร์ฟลายเวทเมื่อ 20 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 แพ้น็อคมาซาโทริ โทกูยาม่า ไปแค่ ยกที่ 2 หลังจากนั้น ซาเฮียยาขึ้นชกชนะที่อินโดนีเซีย 2 ครั้ง รวมทั้งชนะคะแนนกุมารทอง ป.ปลื้มกมล ด้วย แต่หลังจากที่ชกแพ้น็อคเปเดอริโต ลอเรนเต ยก 4 เมื่อ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2545 ซียาฮายาก็แขวนนวมไป [1]